Haçlı savaşları sonrası ve Moğol saldırıları sebebiyle İslâm dünyasının oldukça karışık, çalkantılı olduğu bir dönemde yaşayan İbn Kayyım, dönemindeki İslâm dünyasının içine düştüğü zafiyet, ilim çevrelerindeki taassup, mezhepçilik ve Bâtınîlik'le temellenmiş sûfiliğin etkilerine karşı yoğun ıslah çabalarında bulunmuştur. Adalet ve maslahat temeline dayalı ıslah projesi sayılabilecek bu çabanın esasını, Kitap ve Sünnet'in hakemliğine başvurma, şeriatın ruhunu anlama, taklidin yol açtığı fikrî donukluk ve du

Verdiği bütün fetvalarında, kaleme aldığı tüm eserlerinde olduğu gibi, İbni Teymiyye, bu küçük ama ufuk açıcı dua risalesinde önce ayetler sonra da hadislerle müracaat etmiştir. Konuyla ilgili son derece yoğun rivayetler olmasına rağmen Teymiyye, genel hassasiyetinin bir gereği olarak son derece sahih kabul ettiği hadisleri kullanmıştır. Kur'an'ın kendisini vasıflandırdığı "kelimu't - tayyib" deyimini özellikle seçen Teymiyye hurafeden, şirk olabilecek kırıntılardan arınmış bir dua anlayışını ortaya koyar

İbn Teymiyye, İslam düşüncesinin orijinal düşünürlerinin başında gelir. Birçok kişi ve hareket ondan etkilenmiştir. Yaşadığı dönemin sosyo-siyasal ve kültürel şartlarının da etkisiyle, İslam´ı anlamada, Sünnet´in ve ilk üç asrın önemini vurgulayarak müslümanların düşünsel bütünlüğünü kurmaya çalışmaktadır. Bundan dolayı müslümanların düşünsel ve sosyal bütünlüklerini tehdit eden her düşünce ve hareketle mücadele etmiştir. İbn Teymiyye´yi anlamak için onun içinde yetiştiği aile ortamını, toplumsal şartları,