Kudüse bakışımız Ey iledir.
Ey, onurlu şehre, onurlu bir sesleniş, İnsanın şehrini, dolayısıyla kendisini onaylıyor bu bakış.
İnsanlık tarihine bir bağış ve örnektir Kudüs. Tarihin bize bağışı ise zaman içindedir. İlk atadan Sevgiliye kadarki zamandan beri bir çok peygamber Kudüste konakladı. Hepsi kendi ruhundan ona bir şeyler verdi.
Sevgilinin Sevgiliye yükselişinin tanığıdır Kudüs. Mucize içinde mucizeler taşır. Büyük bir sevginin ve aşkın olduğu bir yere şeytanlar da musallat olur. Zalimleşir ve o ruhu dağıtmaya çabalar, sınır tanımazlar.
Tarihin en kanlı toprağıdır Kudüs. Bu da onun kaderi. O zalim eller, ellerini kanla yıkamaya alışkındırlar. İnsanlık Kudüsün kanlı gömleğine bürünüyor.
Kudüs ise barış ve sevginin sığınağı olmayı hedefliyor. Kendisi insanlık tarihinin renklerini, ruhlarını, erdemlerin, Peygamberler ruhundan doğma güzellikleri insanlığa sunma çabasında. Bu bizim bakışımız
Bir de Batıdan bir bakış var. Yüzyıllar boyunca hep bir Ah ve ilenme, öfke ve hasret ile. Bu altın şehir, ne zenginlikler taşır içinde. Batı tolu bir bakışla ve saldırıyla şehir ele geçirirken kendinden olmayanların kökünü kuruttu, topraklarını kanla kazıdı. Kanlı ruhunu soluksuz sürdürüyor. O, ruhunun karanlık dehlizinde kan püskürüyor. Başaramayınca ah edip duruyor. Kudüs onların eline geçtiğinde kanlı bir infaz süreci yaşıyor.
İşte bu eser, kimi Batılı edebiyatçı ve yazarların kaleminden, Batının Doğuya bakışını, müslümanlara olan öfkelerini, vahşi Haçlı Seferlerine dizilen övgüleri, Endülüsün yok edilişine sevinçlerini ama her şeye rağmen kimi yazarların da müslümanların ahlakına hayranlığını, medeniyetlerinden etkilenişlerini ortaya koyuyor. Chateaubrianddan Andre Gidee, Oscar Wildedan Cervantese ele aldığı edebiyatçı ve yazarların eserlerinin satırlarında, Hıristiyan Batılının Müslüman Doğuya bakışının arkasında yatan dini, kültürel, zihni, siyasal etkenler yani bu bakışın ruhunu tesbirliyor.